Από τον μαθητή του ΣΤ1, Γιώργο Κ.
Στα πλαίσια του μαθήματος της Γλώσσας, έγραψα την παρακάτω ιστορία. Είμαι ναυαγός σ' ένα έρημο νησί στον Ειρηνικό ωκεανό...
Όταν είχα φτάσει μισοπνιγμένος πια στην ακρογιαλιά ενός τροπικού, ανεξερεύνητου νησιού, αντίκρισα θεόρατους φοίνικες. Όταν προχώρησα λίγο, είδα χαμηλή βλάστηση, όπως σπάνια λουλούδια και αγκαθωτούς θάμνους. Λίγο πιο εκεί υπήρχαν τεράστια δέντρα με σκούρο πράσινο φύλλωμα.
Δεν υπήρχε ούτε ένα σύννεφο στον καταγάλανο ουρανό. Η ατμόσφαιρα ήταν πεντακάθαρη με απόλυτη ησυχία. Ακούγονταν μόνο τα κελαηδήματα σπάνιων παραδείσιων πουλιών και ο απαλός παφλασμός της θάλασσας. Ο ήλιος μεσουρανούσε και ένα δροσερό αεράκι φυσούσε. Ένιωσα πρωτόγνωρη ευτυχία! Ήμουν ζωντανός και το κύμα με είχε βγάλει σε ένα ονειρεμένο νησί!
Κοίταξα γύρω μου και αναρωτήθηκα αν είμαι ολομόναχος. Εκείνη τη στιγμή άρχισα να αγωνιώ και να φοβάμαι. Σκεφτόμουν μήπως υπάρχει κάποια άγρια φυλή και κινδυνεύω! Θα βρεθεί άραγε κάποιος να με πάρει από αυτό το νησί και να γυρίσω στην πατρίδα μου;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου